İlk..

Bir yazı yazdım 14 yıl sonra, içimde bir sürü şey yer değiştirdi. Hep benimle olsun..
**

Kaç sene olmuş ki..

Koşup sarılmayalı, görmeyeli, sesini duymayalı, bilmeyeli kaç sene..

Hiç dokunamadığım bir şey bu içimde. Hem çok canımdan, hem de çok uzağımdan bir şey. Bir türlü tam olarak sahip olamadığım hiç de vazgeçemediğim bir duygu bir babanın kızı olmak..

Nasıl olurduk ki?

Sever miydik birbirimizi çok?

 Anlaşabilir miydik?

Ne hissederdim şimdi bu yaşımda yanına geldiğimde?

Bilemem ki..

Sadece 1 saniye olsun bunu hissedebilmeyi nelere değişmem..

Bak şimdi ben büyüdüm baba, her gün biraz daha büyüyorum.

Sen yoksun ama büyüyorum işte ben.

Eksik, kırgın, pişman..

Bir sürü korkularım var benim biliyor musun? Ve bir sürü hayallerim.

Bir hayatım var içinde isminin çok az anıldığı, resimlerinin asıldığı.

Ağladığım çok şey oldu ya da güldüğüm, çok sevindiğim peki ya bunları biliyor musun?

Benimle misin?

Hep beni daha az sevdiğini düşünürdüm, bu yüzden anılarımızın az olduğunu, bu yüzden gittiğini.

Seni unutmuş gibi davranıyorum, seni hatırlamıyorum.

Beni çok acıtmasından korkuyorum bu yokluğun, çok yormasından.

Ben küçücüktüm, bildiklerim de, yokluğun da hepsi küçücüktü.

Benimle büyüyor sanki bu eksiklik, benimle derinleşiyor.

40 mum yanarmış insanın yüreğinde birini kaybettiğinde. Her gün bir tanesi sönermiş. Acın azalırmış. Ta ki son muma kadar. O hiç sönmezmiş, unutma kaybını, acını, anılarını diye.

Ben her gün yeni bir mum yakıyorum yüreğime baba, her gün yeni bir mum..

Nasıl soğur içim..

Senin parçanım ben, sana ait,senden.. Ama nasıl da yabancıyız, nasıl da uzak.

Nasıldı kokun, sevgin, şefkatin?

Tanıyamadık biz birbirimizi baba.

Hiç bilemedik.

Anlatacak o kadar çok şeyim var ki sana. Bazen çok mutluyum mesela, bazen çok üzgün. Çok korkuyorum bazı şeylerden kimi zaman. Zayıf biri oluyorum gitgide.

Öyle çok şey var ki bilmen gereken, dinlemen gereken.

Söylemeye fırsatım olmayan kaç cümlem var, geç kalmış kaç kelimem.

Bugün zor, bugün siyah bize..

Ailemize..

Sana bir çiçek bir de yetim kelimelerimi getirdim bugün.

Doya doya yaşayamasam da, pek bilemesem ve hatırlayamasam da

Seni çok özlüyorum babacım.

Ve çok seviyorum.

Yeniden sarılabilmek dileğiyle..

 
Şubat 7.


Ve yayınlanan yazımın linki de budur  -->  http://t.co/PPteq1F