"Kendinizi dinler misiniz hiç?"

Siz hayatınızı ne yöne doğru kurarsanız kurun, sürükleneceği yer çoktan bellidir.
İçinize kuşku her düştüğünde korkarsınız kendinizden. Vazgeçebileceklerinizden, kaybolup gidebileceklerinizden..
Gözlerinizi kapatıp denizin sesini dinlerken, biraz da rüzgar.. Nedir yüreğinizden geçen? Sizi siz yapan..
Cevap vermeye gücünüz var mıdır? 
Çok isteyip, çok tutundukça kayıp gider elinizden hayalleriniz. 
Hiç bitmeyeceğine inandığınız şeyler o kadar geride kalmıştır ki, şaşırırsınız.
Bilmediğiniz bir şey vardır ne kadar geride kalırlarsa kalsınlar, alacağınız tüm kararların önünde dağ gibi dikilirler. 
Anımsamaya korktuğunuz anılarınız varsa en önden onlar gelir. Yüreğinizin tam içine bir sızı bırakır.
Kalbiniz hızlanır, canınız acır. İyi mi kötü mü bilemez insan. 
Vicdanınız mı bağırır, aklınız mı çağırır.. Bilemezsiniz.
Bazı sokaklardan yeniden geçemezsiniz, bazı şarkıları yeniden dinleyemezsiniz, bazı filmleri yeniden izleyemezsiniz.
En kötüsü de bazen yeniden kendiniz olmayı hiç beceremezsiniz..