26 Temmuz 2013 Cuma

"Oooof diyorum a dostlar!"

Bazı olaylar insanın kalbini tam 12'den vurmuyor mu? İyi anlamda değil ama kötü anlamda! Tam yüreğimizin ortasına bir ok saplıyor. Önce bir acı, ardından uzun süreli bir huzursuzluk hissi, çıkartmaya kalktığında da kanırta kanırta hal oluyor. Bize de bunu en çok sevdiklerimiz yapıyor. Ya da sevdiklerimizin sevdikleri. Kısacası sevgi üzerine kurulu garip bir sevgisizlik hikayesinden bahsediyorum şu anda. 

Ne kadar sevgi biriktirirsek yanında da bir kadar nefret depoluyoruz. İnsan olmanın hamurundan mıdır bilinmez bir kuyruk acımız olmayagörsün, dünyayı dar ediyoruz birilerine. Bu hem bir öz eleştiri yazısı hem de bir sitem yazısı. Sitem kısmı daha ağır o ayrı. Hal bu ya insanız, dolup taşmayı en iyi biz yaparız! 

Birbirimizi anlamamak ile başlayarak sürdüğümüz bu düzende kimin kuyruğundan yakaladığımıza bakmadan çekip duruyoruz. Her konuda haklı mıyız? Hayır. Peki haksız mıyız? Ona da hayır. Zaten yeri geldiğinde hakları adilce verebilseydik hiç bu günlere gelmezdik. Sorsan hepimiz iyi niyet delisiyiz, art niyet mi o da ne? Yakınımdan geçmez! Ama bazı konular var ki bir bencillik, bir inat, bir hırs. Nereye gittiğini bile bilmeden savruluyor yetmiyor savuruyoruz etrafımızdakileri. Kendimizi bazı olaylarda öyle önemli yerlere koyuyoruz ki her türlü hakka sahibiz sanıyoruz. Dengelerin hepsi bizden yana ağır bassın istiyoruz. Kendi gösteremediğimiz saygıyı karşıdakinden sonuna kadar bekliyoruz. Yapmadı mı? Bir adım daha abartıyoruz yanlışlarımızı. Çünkü en çok biz haklıyız. Biz çok iyiyiz. Biz ne yaparsak doğruyuz. Hiç bakmıyoruz ki bana neden böyle yapılıyor. Bir de bir kaç destek aldık mı, keyfimize diyecek yok! 

Ama bu dünya böyle dönmüyor diye bas bas bağırasım var. Dolup dolup taşmaktan, sakinleşip durulmaktan, kırılıp alevlenmekten bıkmış bulunmaktayım. Kafamızın içindekileri önümüze döküp doğruyu yanlışı bir kere daha tartmayı tavsiye ediyorum. -mış gibi yapma devrinin pembe dizilerde kaldığını bilmeyen kalmasın istiyorum. Bazı acımasız duygularla kendimizi sevimsiz kılmayalım diyorum. Diyorum diyorum kime diyorum. Okurken bile yoruldunuz değil mi? Ben de! 

Derin bir "Of!" gelsin benden o halde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder